En el Pleno ordinario del mes de junio el PNV nos quiso gastar una broma. Una broma que nos viene a reafirmar en nuestro convencimiento de que los tres ediles nacionalistas siguen sin encontrar el rumbo en el Ayuntamiento. Pocas semanas después de que el Pleno aprobase una moción (con la abstención nacionalista) en la que se solicitaba al Gobierno Vasco la paralización cautelar de la actividad de la Cantera de Nanclares hasta que se aclare su posible afección al acuífero de Subijana y se manifestaba la posición del Pleno contraria a cualquier ampliación del periodo de explotación de la misma, el PNV nos dejaba con la boca abierta de auténtico estupor. En la misma mañana del Pleno recibíamos una moción similar a la ya aprobada en el anterior, pero retirando las cuestiones que no eran del agrado nacionalista. Por si colaba. El PNV, que en las elecciones europeas fue la cuarta fuerza en número de votos en Iruña de Oca, tiene por delante una reflexión que realizar.

También el PP tiene su tarea. A la curiosa forma de hacer suyo un planteamiento sobre el circuito de motos de Nanclares que ya nuestro Partido propuso al Pleno, -circuito que sigue cerrado y parado en otras mesas que no son las municipales-, ha unido la iniciativa del último Pleno de hacernos aprobar lo evidente: que la vivienda es importante. Lo sabemos y estamos dando los pasos necesarios, tras la aprobación del Plan General, para empezar a dar respuestas concretas a esta demanda de nuestros vecinos.

Y aunque parezca que las recientes elecciones europeas del pasado 9 de junio hubieran sido hace más tiempo que el mes escaso que ha transcurrido, si nos parece importante destacar el hecho de que los vecinos y vecinas de Iruña de Oca han vuelto a depositar mayoritariamente en las urnas la papeleta del Partido Socialista. Unas elecciones en las que nos jugábamos mucho. Lo que se decidía el 9J para el futuro de España y de Europa era de gran importancia. Decidíamos que Europa avance o retroceda. Básicamente, si queremos una Europa que siga respondiendo a las crisis con respuestas solidarias o una Europa reaccionaria de recortes y de regresión.

————————————–

Ekaineko ohiko Osoko Bilkuran EAJk adarra jo nahi izan zigun. Txantxa horrek berresten digu ziur gaudela hiru zinegotzi nazionalistek oraindik ez dutela Udalaren norabidea aurkitu. Osoko Bilkurak mozio bat onartu (abertzaleen abstentzioarekin) eta aste gutxira, Eusko Jaurlaritzari eskatu zitzaion Langraizko harrobiaren jarduera zuhurtasunez geldiarazteko, harik eta Subijanako akuiferoan izan zezakeen eragina argitu arte eta Osoko Bilkura haren ustiapen-aldia luzatzearen aurka agertu arte, EAJk aho zabalik utzi gintuen. Goizean bertan, Osoko Bilkuran, aurrekoan onartutakoaren antzeko mozio bat jaso genuen, baina abertzaleen gustukoak ez ziren gaiak kenduta. Badaezpada ere. EAJk, Europako hauteskundeetan laugarren indarra izan zenak Iruña Okan, hausnarketa bat du aurretik.
PPk ere badu bere zeregina. Gure alderdiak Osoko Bilkurari proposatu zion Langraizko motoen zirkuituari buruzko planteamendua bere egiteko modu bitxiaz gain – udalak ez diren beste mahai batzuetan itxita eta geldirik jarraitzen duen zirkuitua –, azken Osoko Bilkurak begien bistakoa dena, etxebizitza garrantzitsua dela, onartarazteko egin duen ekimena gehitu da. Badakigu hori, eta Plan Orokorra onartu ondoren, beharrezko urratsak egiten ari gara gure bizilagunen eskaera horri erantzun zehatzak ematen hasteko.
Eta joan den ekainaren 9an egin berri diren Europako hauteskundeak igaro den hilabete eskasa baino haratagokoak izan direla dirudien arren, garrantzitsua iruditzen zaigu azpimarratzea Iruña Okako bizilagunek Alderdi Sozialistaren boto-papera berriro ere hautestontzietan utzi dutela. Hauteskunde horietan asko genuen jokoan. Ekainaren 9an Espainiaren eta Europaren etorkizunerako erabakitzen zena garrantzi handikoa zen. Europak aurrera edo atzera egitea erabaki genuen. Funtsean, krisiari irtenbide solidarioekin erantzuten jarraituko duen Europa bat nahi dugun, edo murrizketekin eta erregresioarekin erreakzionatuko duen Europa bat nahi dugun.